viernes, 13 de marzo de 2009

Mi apartamento

Hola penya què passa? Que sapigueu abans de tot que el barça guanyarà la lliga... i la champions!!! Estic aquí al pis d'en Josepet, que ens acaba d'explicar que està fent la maleta i que li dóna mitja depressió... això serà per la bona gent que ha conegut abans... que bons que som! Representant Catalunya estem la Clara, el David i el Genís. I ara us deixo amb en Josepet, el vostre amic de l'ànima. Josepet, bona sort per demà a l'exàmen!!!!!

Estas primeras líneas las ha escrito Genís, un amigo de Cataluña que conocí en la residencia que estuve al principio, que quería dedicaros unas líneas para que veáis que aquí nos llevamos todos bien, como debe de ser coño!, lo único que como ha bebido un poco, no se qué chorradas dice sobre que el Barça va a ganar la Liga y la Champions, cuando todo el mundo sabe que al final le entrará el cague y perderá hasta la copa del rey.

Volviendo al tema del principio, se que esta entrada la tenía que haber creado hace tiempo y no cuando me quedan tres días para dejar el apartamento, pero más vale tarde que nunca no? Además, mañana tengo el examen del Cambridge y quiero desconectar un poco. 

Como comenté en una entrada anterior, el piso lo compartimos entre 5, Diogo, María y Raquel from Brazil, David que ya le conocéis y un servidor.

La mayoría de las fotos que pongo de dentro de la casa son del primer día, no os penséis que tenemos todo tan limpio y ordenado.


Para comenzar, aquí podéis ver mi habitación y mi cama, que es la de la izquierda. Esta habitación la comparto con Diogo y David. No es muy grande, pero suficiente para nosotros.


La habitación de las chicas es un poco más grande, pero aunque ellas eran sólo 2 nos parecia un poco de mariconeo el dormir 3 tios juntos durante tanto tiempo.


El baño de las chicas



Y nuestro cuarto de baño... joe no lo recordaba así de limpio


El salón


Y al fondo la cocina


El balcón es grandecito, aquí os pongo unas fotos de las vistas, para que veáis la ciudad donde he estado viviendo.







Al principio, como aún no nos habíamos comprado el tendedero de la ropa, tuvimos que ingeniarnosla como pudimos. Como decía María, esto parece una fabela brasileña


En cuanto tuve ocasión, a poner la bandera. En casa no la tengo, pero aquí en Australia tenían que saber quien soy no? María también puso la de Brasil, pero no se veía tanto :) Después de un par de semanas la quite, ya era suficiente.



Bueno, ya va siendo hora de que os enseñe las instalaciones del complejo (lo componen 3 rascacielos de unas 50 plantas)

La piscina exterior, con puente, hamacas y arena, para que se parezca lo más posible a la playa.







La piscina interior, al fondo podéis ver el jacuzzi


Y el gym, no es que sea muy grande, pero para lo que lo usamos...


También hay una sauna y la zona de barbacoas, pero no tengo fotos, si hago alguna, pues actualizaré esta entrada ok?


Bueno, para los que os penséis que sigo siendo un desastre, aquí esta la prueba de que nos organizamos para tener la casa en orden


Una pena que sólo lo siguiesemos las primeras semanas, entre David y yo conseguimos que desistiéran. Los lunes se suponía que eran "The cleaning day", pero lo mismo, sólo las primeras semanas, al menos hicimos una fotillo del primero




Os presento a mis compañeros de piso y familia en Australia. De izquierda a derecha: María, Raquel, un cuerpoescombro, Diogo y David. Estabamos en la zona de barbacoas, que es mejor cenar ahí, que hay que recoger menos.



Y unas fotillos de las vistas y la piscina de noche




Creo que echaré de menos esta casa, al menos se compensará con mi madre y mi abuela, que como me cuidan ellas nadie.


martes, 10 de marzo de 2009

Llegando al final... pero aun queda

Como bien dice el título, ya estoy entrando en la etapa final de mi viaje, pero también la que creo que va a ser la más intensa por los sitios que visitaré. Estaré 10 semanas viajando, 5 de ellas solo, asi que ya sabeis, si no doy señales de vida para el 27 de mayo avisad a la Interpol, al diario de Patricia o a Paco Lobatón para que me busquen.

Lo mejor de todo, despues de casi 5 meses, me viene a visitar mi hermana Flor y David, mi cuñado, que me acompañaran las 2 primeras semanas del viaje; también viene Álvaro, mi amigo de la universidad, que se quedará una semana más, así que seguro que estas tres primeras semanas del viaje no me da tiempo a aburrirme. La verdad es que me hace bastante ilusión que vengan, que aunque no lo parezca, también me acuerdo de vosotros, amigos y familia, y se os echa de menos a veces (cuando voy sobrio o demasiado borracho).

Las primeras 4 semanas recorro Australia, aquí os pongo el mapa (gracias Google) de los sitios a donde iré

El día siguiente a la llegada de mis acompañantes salimos de Gold Coast a Byron Bay, bueno, eso si tienen fuerzas del viaje, pero creo que si lo haremos, es un sitio que se tiene que visitar, hay una entrada en el blog sobre este sitio.

Siguiente destino, Sydney, llevo aquí 5 meses y aún no la he visitado, así que parada obligatoria, aunque solo estaremos un par de días.

Continuamos hacia abajo, a la isla de Tasmania, donde estaremos 2 días y medio, la verdad es que me hubiese gustado estar más tiempo, hay una ruta a pie de 7 días que parece espectacular, pero no hay tiempo, bastante nos vamos a exprimir en esos 2 días.

De Tasmania pasaremos a Melbourne, la segunda ciudad más importante de Australia, alli aprovecharemos para visitar Philip Island, una isla que esta bastante cerca y es donde esta alojado el circuito de Formula 1 (por poco no coincidimos con la carrera, pero que se le va a hacer). También iremos a Victoria en coche a ver los 12 apostles, aunque debido a la erosión actualmente son sólo 5.

Nuestra siguiente parada será Alice Springs, allí nos esperará un 4x4 con el que conduciremos rumbo al Uluru, la montaña típica que sale en todas las fotos de Australia, y a Kings Canyon, como su propio nombre indica, un cañon muy grande jajajaja

Aquí el grupo se separa, Flor y David vuelan rumbo a Brisbane para coger el avion de vuelta a España. Álvaro y yo tiramos a Cairns, ha volver a hacer buceo y también iremos a la jungla, a ver si con suerte veo algún ornitorrinco, que aún no he visto ninguno.

De Cairns iremos a Fraser Island, Álvaro tenía ganas y a mi no me importa volver a ir, sin duda fue lo mejor de mi viaje en Navidades.

Después, volvemos a Brisbane, segunda despedida, Álvaro vuela hacia Bangkok y yo a Darwin, haré un par de tours por los parques naturales, que me han dicho que son impresionantes.

Aquí terminará mi viaje por Australia, pero empezará el que haré por Asia, aquí el mapa de donde iré, este es un poco más feo, pero no he sido capaz de hacerlo mejor, uno tiene sus limitaciones.




Después de haber recorrido más de 15000 kilómetros en avión, coche, autobús y a pie, creo que me mereceré un descanso, no? ¿Qué mejor sitio que Bali? Playa, sol, masajes... que más se puede pedir. Aunque intentare visitar un poco la isla y no hacer el perro tumbado en la arena todo el día.

Para ir a Camboya haré escala de 1 día en Kuala Lumpur, la ciudad de las torres Petronas, que en su día fueron las torres más altas del mundo. Luego en Camboya tengo pensado hacer unos cuantos viajes dentro del país, aquí estaré 2 semanas.

De Camboya voy a Bangkok, pero al igual que Kuala Lumpur, hago escala de un día, ya que el verdadero destino es Phuket, otra isla paradisiaca. Allí me reencontraré (si no nos ha pasado nada a ninguno) a David, mi compañero de piso (aparece en varias entradas) y con una amiga brasileña. Aquí estaremos unos 10 días.

Volvemos a Bangkok para estar 2 noches y como según he leído, no tiene nada extremadamente especial, nos dedicaremos a comprar todo lo que veamos, como si fuesen las rebajas, que en parte lo son :)

Por segunda vez, pararé 1 noche más en Kuala Lumpur, David lo quiere ver también y la diferencia entre ir directamente a Singapur o pasar por allí son 12 €.

Para terminar el viaje, nos quedamos una noche en Singapur, visitaremos la ciudad y nos tendremos que hacer a la idea de que nuestra aventura ha terminado, ya que el 25 por la noche cojemos el avión rumbo a Londres, donde nos despediremos hasta la próxima, que será ya en España.

Pensando en todo lo que voy a hacer, por un lado quiero empezar ya, tengo la inquietud de un niño cuando ve los regalos el día 6 por la mañana, pero por otro lado, me doy cuenta de que echaré de menos a la gente que he conocido aquí, mucha gente que merece la pena y sólo por ellos ha merecido la pena venir aquí. Estoy seguro de que a algunos los volveré a ver, así que tendré que empezar a ahorrar dinero para viajar a verlos (se aceptan donaciones :)

En estas semanas comprended que será dificil actualizar el blog, pero haré todo lo posible por poner algunas líneas.

Un abrazo para ellos y besos para ellas